De Kwakel - Het werk van Femke Kempkes is heel divers. Van beelden tot lichtkunst en installaties: ze maakt graag telkens wat anders. Haar werk laat zich niet vangen in één definitie. ‘Kunst is voor mij geen kunstje.’ Haar atelier ligt op een eiland aan de Banken in De Kwakel. Een oase van rust en groen, recht tegenover het kassengebied.

De inspiratie voor haar werken haalt ze vooral uit ontmoetingen met anderen. ‘Ik zie mezelf als verhalenverzamelaar. Ik ben benieuwd naar wat mensen drijft, naar wat ze hebben meegemaakt, hoe ze tegen zaken aankijken. Als kunstenaar kan ik dit soort vragen stellen. Ik merk dat mensen over het algemeen graag hun verhaal willen vertellen. Het kunnen mooie verhalen zijn, maar ook heel heftige. Om te horen hoe mensen daarmee omgaan, oplossingen vinden en flexibel zijn, dat vind ik inspirerend.’

Verbinding

Met haar kunstprojecten zorgt ze voor verbinding. ‘Dat vind ik belangrijk. Mensen bij elkaar brengen. Bijvoorbeeld door educatie. Naarmate ik ouder word, vind ik het belangrijker om kennis door te geven. Ik doe onder meer kunstprojecten met kinderen. Zij hebben een vrije geest, hebben niet veel nodig behalve materiaal, ruimte en de aanmoediging ‘ga maar’. Bij hen ben ik eerder een soort choreograaf. Bij volwassenen is dat anders, zij zitten met vragen als ‘hoe moet dat?’ en ‘ik wil geen fouten maken, hoe doe ik dat?’

Ambachten

Kempkes heeft een voorliefde voor ambachten. ‘Het werk van vakmensen. Ik wil dat ambacht vervolgens graag leren en de kennis overdragen, bijvoorbeeld aan kinderen. Ze leren op school allerlei belangrijke dingen, maar de basis van hoe je dingen maakt, of hoe je jezelf redt, die leer je niet op school. Met mijn oudste zoon heb ik de jaaropleiding 'leven met de natuur', gedaan. Ik ben net begonnen met de jongste. We zijn één keer per maand een weekend in het bos te vinden om vaardigheden te leren, zoals koken op vuur en kleding maken. Ik vind het waardevol om dit samen te leren. Het geeft een goed gevoel wanneer je weet dat je jezelf kunt redden. Overal.’

Zichtbaar

Ze heeft het geluk om te kunnen doen wat ze leuk vindt. ‘Ik maak niet alleen iets moois voor aan de muur. Ik hoop dat ik met mijn kunst iets bijdraag aan onze maatschappij. Bijvoorbeeld door mensen met elkaar te verbinden, of hen iets te leren. Als kunstenaar maak je dingen zichtbaar. Je hoeft niet zozeer je mening te geven, maar kunt wel dingen aan de kaak stellen. Kunst is voor mij niet de hagelwitte galerie, waar je met je armen achter je rug moet rondlopen en slechts mag fluisteren. Kunst brengt mensen samen, geeft ruimte en vrijheid. Het is heerlijk om je als kunstenaar daarbinnen te bewegen.’

Begeleiden

Wekelijks komen mensen in haar atelier werken. ‘Ze gaan hier zelf aan de slag, hebben een idee van wat ze willen maken. Ik begeleid ze daarin. Ze beschikken soms niet over alle benodigde technische of esthetische kennis. Ik vind het heerlijk om mensen hun creativiteit te laten ontdekken. Te zien hoe ze zichzelf kunnen verrassen. Hen te helpen bouwen.’

Compleet verhaal

Afgelopen winter had ze voor het eerst een overzichtstentoonstelling van haar werk. ‘Het was heel fijn alles bij elkaar te zien. Voor het eerst kon ik een compleet verhaal vertellen. Ik exposeer vaker, maar meestal zijn dat groepstentoonstellingen. Ik zou er een boek van moeten maken!’ Er zijn echter nog zoveel andere dingen die haar aandacht vragen. Ze staat open voor de wereld. ‘Ik wil met een frisse blik tegen zaken aan blijven kijken.’ Zichzelf opnieuw blijven uitvinden. Te leren van ontmoetingen en het verzamelen van verhalen. Als kunstenaar is ze nog lang niet klaar.

Dit artikel verscheen eerder in de zomereditie van UithoornZ Magazine, nummer 13.