Breien en babbelen in Bilderdijkhof
Uithoorn - Wijkcentrum Bilderdijkhof heeft onlangs een complete metamorfose ondergaan. Dankzij een enorme sponsoring in geld en manuren door het bedrijf PPG is het hele pand geschilderd. Het wijkcentrum is een belangrijke ontmoetingsplekvoor de buurt. Het weekschema puilt bijna uit van de activiteiten, bedoeld voor verschillende doelgroepen. Uithoorn voor Elkaar, die de activiteiten coördineert, wilechter meer. ‘We willen laten zien dat het wijkcentrum weer open is en iedereen van harte welkom is,’ aldus medewerker Tamara Kwint.
Op maandagochtend zijn de dames van de brei- en babbelclub aanwezig in wijkcentrum Bilderdijkhof. De groep breit voor de stichting Zending over Grenzen. De truien, dekens en mutsen worden naar landen in Oost-Europa gestuurd. Vrijwilliger Loes coördineert het geheel.
‘Zestien jaar geleden verloor ik mijn baan. Ik was naaister. Ik wist even niet waar ik het zoeken moest. De toenmalige beheerder van het wijkcentrum wees me op de breiclub, die toen al bestond. Van naaister ben ik overgestapt naarhet breien. Van Gerda, één van de dames van de club heb ik onlangs het haken geleerd. Ik heb een overslagdoek gemaakt en ben bezig met een tweede ,maar veel komt er niet van.’ Loes is één van de jonkies. Er zijn drie dames in de zeventig, de rest is tachtig jaar of ouder.
Ontbijt
Fijtje komt wekelijks vanuit Nieuwkoop naar de breiclub. ‘Ik kijk elke week uit naar de maandag. Ik vind het hier heel gezellig. Wellicht hebben ze in Nieuwkoop ook een breiclub, maar hier ga ik niet meer weg. Zeven jaar geleden zag ik een oproepje in de krant dat ze wol nodig hadden. Ik had een hele zak over, en besloot deze hierheen te brengen. Ze vroegen me of het samen breien niets voor mij was. Dat beviel goed, samen is leuker dan alleen.’ Niet dat ze thuis niet breit, in tegendeel. ‘Dat doe ik de hele dag door, ik begin al bij het ontbijt.’
Rollator
Dat geldt ook voor de andere dames. Nel breit zonder moeite meerdere mutsen per dag. Haar gezondheid laat inmiddels wat te wensen over. Ze komt met de rollator vanuit Thamerdal naar het wijkcentrum gewandeld. Op de rollator een grote doos vol met breiwerkjes: truien, mutsen en lapjes. ‘Een van de dames van de breiclub maakt van de lapjes dekens. Ze zien er prachtig uit. Ze hoort bij de club, maar doet al het breien thuis', vertelt Loes. Een ander lid is onlangs gevallen. Ze verblijft in het Zonnehuis. Of ze terug kan keren naar huis is de vraag. ‘Zij maakt de mooiste truien,’ aldus Loes. ‘Van te voren weet ze vaak niet wat het precies gaat worden, maar het resultaat is altijd prachtig.’
Contributie
De dames betalen wekelijks een klein bedrag voor hun deelname, onder meer voor de koffie. Loes houdt de administratie bij. ‘Ik vind het eigenlijk een beetje raard at we moeten betalen, we breien immers voor het goede doel.’ De dames vinden het echter geen probleem. ‘Wanneer je lid bent van een club, betaal je immers ook contributie,’ vindt Hilly, één van de jonkies.
Watersnoodramp
Twee keer per jaar worden de breisels die gemaakt worden opgehaald door het goede doel. ‘We hebben dan een lange tafel vol spullen. Meestal organiseren we de week ervoor ook nog een kledinginzameling. Het breien en haken geeft de dames een doel. Het sociale aspect van de club is echter ook belangrijk. ‘Daarom heet het ook de brei- en babbelclub,’ aldus Loes .‘Soms klapperen je oren van de verhalen die de dames vertellen.’
Dat geldt bijvoorbeeld voor Jans, die de Watersnoodramp meemaakte. ‘Ik ben in 1953 getrouwd met mijn man. Hij woonde in Uithoorn. We leerden elkaar kennen tijdens een bruiloft. Hij had destijds een vriendin, ik een vriend. Jaren later lieten onze moeders elkaar weten dat onze verkeringen uit waren. We gingen elkaar schrijven en hij kwam op bezoek. ’s Zomers op de fiets vanuit Uithoorn. We raakten weleens verdwaald op zolder. Tijdens de ramp woonde ik nog thuis. Het water kwam tot de zolder. We stapten vanuit het zolderraam in een roeiboot om naar het huis van mijn zus te varen. Zij woonde hoger, op de dijk.’
Gift
De wol krijgen ze cadeau. ‘Regelmatig komen mensen een voorraad brengen. We plaatsen ook wel eens een oproep in de krant. Tot dusver zijn we echter nog nooit zonder komen te zitten!’ Loes begeleidt niet alleen de brei- en babbelclub. ‘Ik ben er vanmiddag weer voor het kaarten maken. En op donderdag is er Koffie Speciaal. We gaan er dan met een groepje op uit om iets leuks te doen. Laatst zijn we bij Brownies en Downies geweest.’
Goud
Vrijwilligers als Loes zijn goud waard voor Uithoorn voor Elkaar. ‘Gelukkig hebben we hier nog een aantal vrijwilligers dat zich zo inzet,’ aldus Tamara. ‘We merken dat er veel behoefte is aan verbinding in de wijk. We kijken als organisatie waar behoefte aan is in de wijk en helpen dat realiseren. De activiteiten worden volledig gedragen door vrijwilligers. Zij zijn heel belangrijk. Het is mooi dat zoveel mensen zich willen inzetten, maar we zien wel voornamelijk ouderen die dit al jaren doen. Dat maakt het kwetsbaar. We zijn daarom ook op zoek naar jongere mensen die willen helpen. Als vrijwilliger maak je het verschil, je betekent echt iets voor een ander. We zien best veel eenzaamheid bij mensen in de wijk, bij jong en oud. Het bieden van een plek waar mensen met elkaar in contact kunnen komen is daarom heel belangrijk.’
Nieuw: Aan Tafel Met
Het complete aanbod in de Bilderdijkhof is te vinden op www.uithoornvoorelkaar.nl. Nieuw is de activiteit ‘Aan Tafel Met’, dat tweewekelijks op donderdagavond plaatsvindt. ‘Dat doen we samen met een Uithoornse ondernemer, die het eten verzorgt. Mensen kunnen voor een klein bedrag bij ons eten. Er geldt een maximum van 40 deelnemers. Dat krijgen we makkelijk vol. De buurtkamer, elke woensdagochtend, is voor iedereen toegankelijk. Vanaf 9.30 uur staat de koffie klaar en kan er een spelletje gespeeld worden. Op woensdag wordt er tevens gewandeld: de wandelgroep vertrekt om 10.30 uur vanaf het wijkcentrum. Er wordt een klein uurtje gewandeld en bij terugkomst kan men soep eten (bijdrage 1 euro).’
Heb je zelf ideeën voor activiteiten of wil je iets betekenen als vrijwilliger? Kom langs of mail t.kwint@participe.nu.
Dit artikel verscheen eerder in het UithoornZ Magazine van april, nummer 10.